integracja sensoryczna warszawa

Czym jest terapia czaszkowo-krzyżowa?

Jest formą terapii manualnej. Opiera się na założeniu, że wiele objawów ma swoje przyczyny w funkcjonowaniu układu nerwowego i że możemy wpływać na jego funkcjonowanie poprzez odpowiednie ćwiczenia i uciski. Kluczowe znaczenie w diagnostycznym i terapeutycznym postępowaniu ma układ nerwowy oraz płyn mózgowo-rdzeniowy, który go okala. Układ nerwowy rozpoczyna każdą funkcję, odpowiada za wszystkie mechanizmy adaptacyjne i kompensacyjne oraz koordynuje pracą całego organizmu, natomiast płyn mózgowo-rdzeniowy chroni i odżywia OUN a także posiada niezwykłą cechę - jest swego rodzaju nośnikiem „tchnienia życia”. Terapia czaszkowo-krzyżowa polega na delikatnej manipulacji i uciskaniu w obrębie czaszki, kości krzyżowej i kręgosłupa, w celu rozluźnienia struktur łącznotkankowych, których napięcie może przysporzyć wiele kłopotów zdrowotnych. Dzięki temu układy nerwowy i krążenia zaczynają funkcjonować bez zarzutu, powracają naturalne, uzdrawiające siły organizmu.

Proces usprawniania dzięki terapii czaszkowo-krzyżowej obejmuje obszar zaburzeń objawiających się w układach :

  • nerwowym;
  • narządu ruchu;
  • narządów wewnętrznych;
  • pokarmowym/trawiennym;
  • krwionośnym;
  • limfatycznym;
  • oddechowym;
  • immunologicznym;
  • moczowym i wydalniczym;
  • narządów zmysłów.

Jest właściwą formą terapii m.in. dla dzieci:

  • przejawiających dysfunkcje integracji sensorycznej;
  • z opóźnionym rozwojem psychoruchowym;
  • po mechanicznych uszkodzeniach aparatu ruchu;
  • ze spektrum autyzmu;
  • z nadpobudliwością psychoruchową;
  • urodzonych przedwcześnie;
  • z diagnozą FASD;
  • z uszkodzonym wzrokiem;
  • z uszkodzonym słuchem;
  • z zaburzeniami rozwoju mowy i języka/komunikacji
  • z zaburzeniami funkcji pokarmowych;
  • z wadami zgryzu;
  • z zaburzeniami emocjonalnymi;
  • z zaburzeniami psychicznymi;
  • z zaburzeniami snu;
  • z nieprawidłową dystrybucją napięcia mięśniowego (w tym dzieci z mózgowym porażeniem dziecięcym);
  • z zespołami wad wrodzonych (w tym dzieci z przepukliną oponowo - rdzeniową);
  • z dysfunkcjami powstałymi na tle izolowanych kraniosynostoz;
  • z zespołami bólowymi;
  • po urazach okołoporodowych;
  • urodzonych przez cesarskie cięcie;